ις΄ Δεν δημιουργείται λοιπόν εκπληξις για όλα αυτά; Πώς η υγρά φύσις της θαλασσης με την ρευστή ιδιότητά της, άλλοτε μεν υποχωρεί και δίδει διάβασι το πλοίο, το οποίο κινείται με την ώθησι των ανέμων, άλλοτε δε, αρνείται την φύσι της, δημιουργεί αντίσταση, και σαν άλλη ξηρά κατακρατεί το πλοιό; Πώς δε και ο έυκολα διαχεόμενος αέρας εν μέρει συστέλλεται, και δεν παρασύρει το πλοίο με την ορμητικότητά του, ενώ κανένα άλλο ισχυρότερο σώμα δεν το εμποδίζει; Διότι ως προς την ευκινησία οι άνεμοι πλεονεκτούν σε σύγκρισι με τα ύδτα. Και ακόμη, από το να διαχωριστούν τα νερά της θαλάσσης και να φανή η ξηρά του πυθμένος, το να σταθεροποιηθή σαν ξηρά η ρευστή επιφάνεια της θαλάσσης, τούτο είναι θαύμα όχι μικρότερο. Λοιπόν ας προστεθή και τούρο στα παλαιά θαυμάσια, και ας γίνει θέμα διηγήσεως, και ας υμνηθή και δοξασθή γι' αυτό ο Θεός, για τον Οποίον, τίποτε απολύτως από αυτά που θέλει δεν είναι ακατόρθωτο.
