Εἶναι δύσκολο νὰ ἀνατεθοῦν ὑψηλὰ ἔργα σὲ κάποιον ποὺ εἶναι ἀκόμη ἀρχάριος καὶ νήπιος στὴν ἡλικία. «Ἀλλοίμονό σου, πόλις, ποὺ ἔχεις νεαρὸ βασιλέα». Ὅποιος ὑποτάξη τὸν ἑαυτὸ του στὸν Θεό, πλησιάζει νὰ ὑποτάξη στὸν ἑαυτὸ του τὰ πάντα. Σ᾽ αὐτόν ποὺ ἐγνώρισε τὸν ἑαυτὸ του δίδεται ἡ γνῶσις τῶν πάντων. Διότι ἡ γνῶσις ἑαυτοῦ εἶναι πλήρωμα τῆς γνώσεως τῶν ὅλων. Μὲ τὴν ὑποταγὴ τῆς ψυχῆς σου θὰ ὑποταγοὺν σὲ σένα τὰ πάντα. Ὅσον καιρὸ βασιλεύει ἡ ταπείνωσις στὴν διαγωγή σου, σοῦ εἶναι ὑποτεταγμένη ἡ ψυχή σου καὶ μαζὶ μὲ αὐτὴν θὰ σοῦ εἶναι ὑποτεταγμένα τὰ πάντα. Διότι τότε γεννᾶται στὴν καρδιά σου ἡ ἀπὸ τὸν Θεὸ εἰρήνη. Ὅσον καιρὸ ὅμως εὑρίσκεσαι ἔξω ἀπὸ αὐτήν, θὰ καταδιωχθῆς, ὄχι μόνο ἀπὸ τὰ πάθη, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὰ συναπαντήματα.
Λόγος ΙΣΤ, 5, σελ. 261-262
Φιλοκαλία των Νηπτικών και Ασκητικών
Ισαἀκ του Σύρου ῏Λόγοι Ασκητικοί (Α΄-ΚΣΤ΄)
Πατερικαί Εκδόσεις «Γρηγόριος ο Παλαμάς»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου